دولت مدرن اسلامی؛ امکان یا امنتاع؟ (1)

«بسم الله الرحمن الرحیم»

« پیدایش مفهوم مدرنیته و به دنبال آن مدرنیته سیاسی و مدرنیته دوات، تغییراتی چشم گیر را در نظام اندیشه سیاسی ایرانیان ایجاد نمود، در پی مدرنیته دولت و اضمحلال دولت قدیم و ایجاد دولت جدید در قرن هفدهم و هجدهم پس از معاهدات وستفالی و همچنین تئوری پردازی بسیاری از اندیشمندان غربی، اندک اندک اندیشه دولت مدرن جای خود را به عنوان الگوی رایج درآمد.

در پی این تحولات و تطورات اندیشه سیاسی، در کشورهای شرقی آرام آرام اندیشه سیاسی تغییر پیدا کرد، به گونه ای که ساختار دولت قدیم به طور حیرت آمیزی تغییر کرد.

نظریه های دولت در اندیشه اندیشمندان شیعه و اندیشمندان ایرانی و دولت مداران ایرانی پس از انقلاب ساختاری نوین را در پیش روی اندیشه سیاسی ایرانیان قرار داد که از همه مهم تر سال های 1379 به بعد بود، که آیت الله خامنه ای رهبری ایران، در پی تببین نظریات مردم سالاری در اسلام بر آمدند و بدین ترتیب هرچند که در گذشته نیز چنین مباحثی مطرح بودند.

اما می توان گفت از این پس مردم سالاری به یک گفتمان و پاردایم نوینی تبدیل گردید به گفته تئوری پردازان آن می تواند در مقابل دموکراسی لیبرال و دموکراسی سوسیال نوآوری های مطلوبی به بار آورد به گونه ای که حتی آن ها را به نقد بکشد یا تحلیل های منحصرانه ی آن ها را زیر سوال ببرد.

ادامه دارد ....